“Fonksiyonel gıdaların bilimsel kavramları” Avrupa konsensüs belgesine göre, bir gıda bileşeni, sağlık durumunu iyileştirmek ve/ veya hastalık riskini azaltmak oalarak nitelendirilir (2). Prebiyotik, “kolondaki bir veya sınırlı sayıda bakterinin büyümesini ve/veya aktivitesini seçici olarak uyararak ve böylece konakçı sağlığını geliştirerek konakçıyı faydalı bir şekilde etkileyen sindirilemeyen bir gıda bileşeni” olarak tanımlanır (3). Etkinliği kanıtlanmış prebiyotikler, proteolitik bakterioidler ve klostridia gibi patojenik bakterilerin büyümesini engellerken, yerli faydalı florayı uyararak bağırsak mikrobiyotasını modüle edebilir (4). Bifidobakteriler ve laktobasiller, kısa zincirli yağ asitleri ve antimikrobiyal bileşiklerin yanı sıra büyüme substratı ve yapışma bölgeleri için rekabet yoluyla clostridia ve patojenik Enterobacteriaceae'nin büyümesini inhibe edebilir ( 5, 6, 7 ). Bu nedenle, bu yararlı bağırsak bakterileri, müsinler ve antimikrobiyal peptitler ile birlikte, zararlı mikroorganizmalara karşı konağın ön savunma hattının bir parçasını temsil eder ( 8, 9). Bir prebiyotik olarak etkili olabilmesi için, bir bileşen ne hidrolize ne de gastrointestinal sistemin (GIT) üst kısmında emilmelidir. Kalın bağırsağa giren herhangi bir diyet materyali potansiyel olarak prebiyotik olarak kabul edilebilse de, şu anda en iyi bilinen prebiyotikler sindirilemeyen oligosakkaritlerdir ( 10 ). İnülin (Fruktan olarak da bilinen bir diyet lifi türüdür. Bitkiler tarafından üretilen madde enerji depolama amacı taşır), fruktooligosakkaritler (FOS),galaktooligosakkaritler ve laktuloz gibi prebiyotik özelliklere sahip farklı oligosakkaritler ticari olarak mevcuttur. Alternatif olarak ilave işlevsellik ile yeni prebiyotik bileşiklerin tanımlanması ve geliştirilmesine artan bir ilgi vardır. (11, 12) Bu araştırma geliştirme çalışmalarının odak noktalarından bir tanesi de badem türleridir.
Bademlerin kolesterol düşürücü etkileri ve diyabete karşı koruma da dâhil olmak üzere bir dizi besinsel faydası olduğu bilinmektedir. Aynı zamanda sağlığı koruma, geliştirme ve kronik hastalık riskini azaltma ile ilişkili önemli bir mineral ve E vitamini kaynağıdırlar. (13) Ticari olarak temin edilebilen prebiyotikler (FOS ve galaktooligosakkaritler gibi) mide asidine duyarlı değildir ve üst sindirim sisteminde hidrolitik enzimler için substrat görevi görmez. Bu nedenle yeni prebiyotik bileşiklerin değerlendirilmesi çalışmalarında, insan enzimleri tarafından sindirilebilen ve absorbe edilebilen ve böylece ara metabolizmaya giren mevcut bileşenlerin hesaba katılmasına dikkat edilmektedir.
Acı badem ile ilgili literatürde birçok tıbbi araştırma mevcuttur. Bunlardan bir tanesinde (Mandalari ve arkadaşları) acı bademin potansiyel prebiyotik özellikleri gösterip göstermediğini araştırma konusu olarak ele aldılar. (13)
Bu çalışma, bademin prebiyotik potansiyelini ortaya koydu. Bilindiği kadarıyla, bu çalışma, badem özlerinin bağırsak mikrobiyotasının modülasyonu üzerindeki etkilerini incelemek için mide ve duodenal sindirimi ve ardından kolonik fermentasyonu içeren insan sindiriminin birleşik modellerini kullanan ilk çalışmadır.
Söz konusu çalışmada ince öğütülmüş badem ve yağı alınmış ince öğütülmüş badem araştırmaya tabi tutuldu. Sonuç olarak ince öğütülmüş bademin, yağı alınmış ince öğütülmüş bademe göre daha çok prebiyotik özellik gösterdiği tespit edildi. Araştırma sonucunda ince öğütülmüş bademin, bifidobacteria ve Eubacterium rectale popülasyonlarını önemli ölçüde artırdığı ve 24 saatlik inkübasyonda ticari prebiyotik fruktooligosakkaritler (4.08) için bulunandan daha yüksek bir prebiyotik indeks (4.43) yakaladığı sonucuna varıldı. (13)
Badem lipid sindirimi ve emiliminin kinetiği, tokluk lipemi için önemli bir faktördür ve vücut ağırlığının düzenlenmesi için etkileri vardır (14). Mandalari ve arkadaşlarının yaptıkları bir doz-yanıt çalışmasının sonuçları, badem tüketiminin sağlıklı ve orta hiperkolesterolemik yetişkinlerin serum profilini iyileştirdiğini ve böylece koroner kalp hastalığı için risk faktörlerini azalttığını göstermiştir (15). Badem triaçilgliserollerinin baskın yağ asidi, toplam yağ fraksiyonunun %65'inden fazlasını oluşturan ve bademlerin yüksek tekli doymamış yağ içeriğine katkıda bulunan oleik asittir. Prebiyotiklerin dolaylı olarak serum trigliserit düzeylerinde azalmaya yol açtığı da bildirilmiştir (16) ve kısa zincirli yağ asidi üretimi, ateroskleroz sürecinde yer alan çoklu genlerin ekspresyonunu modüle edebilir (17). Prebiyotiklerin aterosklerotik plaklar üzerindeki etkilerini araştıran bir in vivo murin çalışması, inülin ve FOS'un plazma ve hepatik kolesterolü azaltabildiğini göstermiştir (18). Doğal prebiyotik etkilerinden dolayı Acı badem (Amygdalus communis L.) her geçen gün hak ettiği saygınlığı daha fazla kazanmakta. Bu saygınlığın kazanılmasında bilimsel çalışmalarda önemli bir rol oynamakta.
Kaynakça
Roberfroid, M. B. 1996. Functional effects of food components and the gastrointestinal system: chicory fructooligosaccharides. Nutr. Rev. 54:S38-S42.
Diplock, A. T., P. J. Aggett, M. Ashwell, F. Bornet, E. B. Fern, and M. B. Roberfroid. 1999. Scientific concepts of functional foods in Europe: consensus document. Br. J. Nutr. 81:(Suppl. 1):S1-S27.
Gibson, G. R., and M. B. Roberfroid. 1995. Dietary modulation of the human colonic microbiota: introducing the concepts of prebiotics. J. Nutr. 125:1401-1412.
Tuohy, K. M., S. Kolida, A. M. Lustenberger, and G. R. Gibson. 2001. The prebiotic effects of biscuits containing partially hydrolysed guar gum and fructo-oligosaccharides: a human volunteer study. Br. J. Nutr. 86:341-348.
Hudault, S., S. V. Liévin, M.-F. Bernet-Camard, and A. L. Servin. 1997. Antagonistic activity exerted in vitro and in vivo by Lactobacillus casei (strain GG) against Salmonella typhimurium C5 infection. Appl. Environ. Microbiol. 63:513-518.
Gibson, G. R., and X. Wang. 1994. Regulatory effects of bifidobacteria on the growth of other colonic bacteria. J. Appl. Bacteriol. 77:412-420.
Lievin, V., L. Pfeiffer, S. Hudault, F. Rochat, D. Brassart, J.-R. Neeser, and A. L. Servin. 2000. Bifidobacterium strains from resident infant human gastrointestinal microbiota exert antimicrobial activity. Gut 47:646-652.
Lievin, V., and A. L. Servin. 2006. The front line of enteric host defense against unwelcome intrusion of harmful microorganisms: mucins, antimicrobial peptides, and microbiota. Clin. Microbiol. Rev. 19:315-337.
Servin, A. L. 2004. Antagonistic activities of lactobacilli and bifidobacteria against microbial pathogens. FEMS Microbiol. Rev. 28:405-440.
Gibson, G. R., P. B. Ottaway, and R. A. Rastall. 2000. Prebiotics: new developments in functional foods. Chandos Publishing Limited, Oxford, United Kingdom.
Tuohy, K. M., C. J. Ziemer, A. Klinder, Y. Knöbel, B. L. Pool-Zobel, and G. R. Gibson. 2002. A human volunteer study to determine the prebiotic effects of lactulose powder on human colonic microbiota. Microb. Ecol. Health Dis. 14:165-173.
Mandalari, G., C. Nueno Palop, K. Tuohy, G. R. Gibson, R. N. Bennett, K. W. Waldron, G. Bisignano, A. Narbad, and C. B. Faulds. 2007. In vitro evaluation of the prebiotic activity of a pectic oligosaccharide-rich extract enzymatically derived from bergamot peel. Appl. Microb. Biotechnol. 73:1173-1179.
Mandalari G., Nueno-Palop C., Bisignano G., Wickham M.S., Narbad A. Potential prebiotic properties of almond (Amygdalus communis L.) seeds. Appl. Environ. Microbiol. 2008;74:4264–4270. doi: 10.1128/AEM.00739-08.
Sethi, S., M. J. Gibney, and C. M. Williams. 1993. Postprandial lipoprotein metabolism. Nutr. Res. Rev. 6:161-183.
Sabate, J., E. Haddad, J. S Tanzman, P. Jambazian, and S. Rajaram. 2003. Serum lipid response to the graduated enrichment of a step I diet with almonds: a randomized feeding trial. Am. J. Clin. Nutr. 77:1379-1384.
Williams, C. M., and K. G. Jackson. 2002. Inulin and oligofructose: effects on lipid metabolism from human studies. Br. J. Nutr. 87:S261-S264.
Ranganna, K., F. M. Yatsu, B. E. Hayes, S. G. Milton, and A. Jayakumar. 2000. Butyrate inhibits proliferation-induced proliferating cell nuclear antigen expression (PCNA) in rat vascular smooth muscle cells. J. Clin. Investig. 102:910-918.
Rault-Nania, M. H., E. Gueux, C. Demougeot, C. Demigné, E. Rock, and A. Mazur. 2006. Inulin attenuates atherosclerosis in apolipoprotein E-deficient mice. Br. J. Nutr. 96:840-844.
SORUMLULUK REDDİ
Bu blog yerel sağlık departmanınız tarafından onaylanmamıştır ve teşhis, tedavi veya tıbbi tavsiye sağlama amacı taşımamaktadır. Bu blogda sağlanan içerik yalnızca bilgilendirme amaçlıdır. Herhangi bir tıbbi veya sağlıkla ilgili teşhis veya tedavi seçenekleriyle ilgili olarak lütfen bir doktora veya başka bir sağlık uzmanına danışın. Bu blogdaki bilgiler bir sağlık uzmanının tavsiyesinin yerine geçmemelidir. Bu blogda belirli ürünler hakkında ileri sürülen iddialar, hastalığı teşhis etmek, tedavi etmek, iyileştirmek veya önlemek için onaylanmamıştır.
